Akıl hastalığı olan aileler ve çocuk psikolojik gelişimine etkileri
Akıl hastalığı, düşünce ve davranışlarda hafif veya şiddetli rahatsızlıklara neden olabilir.Yaşamın olağan mücadelesi ve rutinleriyle baş edememe ile sonuçlanabilir.Akıl sağlığı sorunları olan ebeveynler, genel nüfusa göre daha düşük evlilik ve daha yüksek boşanma oranlarına sahiptir.Bazı ebeveynler, tekrarlayan ayrılıklar istikrarsızlığı nedeniyle ebeveyn-çocuk bağlanmasında sorunlarla karşılaşabilir.
Ebeveynlik Üzerindeki Etkisi
Akıl sağlığı bozuklukları olan anneler ve babalar semptomları, evde iyi bir yaşama denge kurmalarını engelleyebilir.Örneğin; ebeveynler depresyona girdiğinde duygusal olarak daha az ilgili hale gelebilir, böylelikle ebeveyn-çocuk iletişimi bozulabilir.
Çocuklar Üzerindeki Etkisi
Ebeveynin hastalığı, bebeklikten itibaren çocuğun sağlıklı gelişimine müdahale edebilir.Bebeklerde en önemli gelişimsel görev, bir ebeveyne güvenli bir bağ oluşturmaktır.Sosyal, duygular ve davranışsal sorunlar geliştirme riski altındadır.Çocuklara, kendilerine bakma ve ev işlerini yönetme konusunda uygun olmayan düzeylerde sorumluluklar verilmekte.Çocuklar bazen ebeveynlerinin yaşadıkları zorluklar için kendilerini suçlarlar; öfke, endişe, suçluluk duygusu yaşarlar.
Ebeveynlerinden kaynaklı damgalanmanın bir sonucu olarak utangaçlık hissederek, akranlarından ve diğer topluluk üyelerinden izole edilebilirler.Okuldaki sorunlar, uyuşturucu kullanımı, zayıf sosyal ilişkiler, duygudurum bozuklukları, alkolizm, kişilik bozuklukları vb. riskler altındadır
Stigma (Damgalanma/Etiketlenme)
Akıl hastalığı damgası, akıl hastalığına ilişkin yanlış anlamalardan kaynaklanmaktadır, etmen olarak gerçek olmayan uydurma bilgilendirmelerdir.Psikolojik bir bozuklukla etiketlenmek; ebeveynlerin ve aile üyelerinin yetişkinlerin, çocukların deneyimlerini derinden ve olumsuz etkileyebilmekte.Sonuç olarak, bu durum kendilerini "kazanmayan" bir kayıp döngüsü içinde bulur.
Öneriler:
Akıl hastalığı olan ebeveynler, çocuk gelişimini olumsuz etkileyerek vahim sonuçlara neden olabilir.Çocukların beceri ve dayanıklılık geliştirmesine yardımcı olarak (ve başkalarının da uzmanların yardım etmesine izin vererek) istenmeyen etkilerin önlenmesine yardımcı olabilirsiniz.
Okullar, öğrencilere daha fazla psikolojik danışman sağlamalı, sosyal yeterlilikleri geliştirmeli, geçiş sürecindeki öğrencilere destek sağlamalı, akran desteği teşvik etmelidir.Akıl hastalığı olan ebeveynlerle ilgili vaka çalışmalarıyla eğitimi ve yetişkin ve çocuk konularında çapraz eğitim sağlanabilir.Toplumun iyileştirilmiş doğum öncesi bakımına yatırım yapmalı.Hassas ailelerin özel gereksinimlerine yardım etmek için kaliteli çocuk bakımına erişimi genişletmelidir.
Kaynaklar:
•American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. Children of Parents with Mental Illness. No. 39. May, 2000.
•Context of Parenting. May, 1998. No. 5.
YORUMLAR:
0 comments: