Bir çocuk için çok zordu annesi ile iletişim kuramamak...2 kardeşi ile birlikte oynuyor ama anneciğine hikayeler anlatmak istiyordu. Babası ve dedesi yıllarını işitme engellilere adamıştı...daha küçücük yaşta veremden 2 kardeşini de kaybedince, babası tek kalan oğlunun sağlığı için Kanada'ya göç etti...Çok ağırdı bu yaşadıkları ama o hayata tutunmayı seçti ve hayatını annesi gibi işitme engellilere adadı.
Babası da ölünce önce Ontario, sonra da Boston'a yerleşti...Burada bir süre işitme engellilere dil öğretmeni yetiştiren okulda çalıştı, annesi gibi işitme engelli Mabel ile tanıştı, ona derin bir sevgi besliyordu...evlendiler...Daha sonra kendi okulunu kurdu, ünlendi ve Oxford Üniversitesi’ne konuk öğretmen olarak çağrıldı. İşte burada eline geçen bir kitap hayatını değiştirecekti...yıllar önce sesi iletebilen bir cihaz yapılmış, ama patenti alınamamıştı.
İngiltere'den döndü ve işitme engelliler için duymalarını sağlayacak aletler yapmaya girişti. Thomas Watson adlı bir elektrik mühendisi ile birlikte çalışmaya başladı...
1875 yılında sesi tel üzerinden bir başka yere göndermeyi başardılar, sesler anlaşılmaz bir durumdaydı ama olsun hemen patentini almalı ve çalışmalara devam etmeliydiler...14 Şubat 1876 günü patent almak için başvuru yaptı, 7 Mart 1876 günü istediği patenti almıştı...Böylece tarihe telefonu icat eden adam olarak geçecekti Alexander Graham Bell...
10 Mart 1876 günü, işine yoğunlaştığı bir anda üzerine yanlışlıkla asit dökülünce yardımcısını çağırdı...
"Mr. Watson. Come here. I want to see you" ("Bay Watson. Buraya gelin. Sizi görmek istiyorum.") Watson, Bell'in sesini "telefon"dan duymuştu. Böylece farkında olmadan ilk telefon görüşmesini yapmış oldu.
YORUMLAR:
0 comments: