Müphem bir meltem yoklar dal uçlarını,
Gizlice ürperir yaseminler,
Körfezde deniz dalgın,
Bilinmez hangi aşktan artakalmış,
Vahim bir yalnızlığı dinler.
Mevsimidir
Artık erken kararır sular,
Her biri bir bulut ardına sinmiş yıldızların,
Korular terk edilmiş,
Ağaçlar duman duman,
Yalılar tenha,
Kanlıca ilk yağmurla serinler..
Mevsimidir,
Nedense ölmeye heveslenir insan,
Uzaya
Bir avuç yıldız tozu gibi savrulmaya,
Rayından çıkmıştır yaşamak,
Bir eskimişlik duygusu nereye baksan,
Gücü yetmez kimsenin kimseyi kurtarmaya,
Çünkü ne güzeller
Zehir zemberek güzeldir artık,
Ne zehir zemberek çirkindir
Yeni çirkinler...
Attilâ İlhan
YORUMLAR:
0 comments: