BİR ZAMANLAR
Bazı akşamüstleri oturur
Hikayeler yazardım,
Deli gibi!
Ben hikaye yazarken
Kafamdaki insanlar
Balığa çıkarlardı.
Kadınlar,
Kahve cezvelerini ısıtan,
mavi ışıklı ispirto lambalarını
yakarlardı.
-Geceleyin, karanlıkta, bir dağ başında-
Bir değirmenci;
Yüzükoyun kapanırdı uzun uykusuna.
Köylüler gelirdi
Bakraçlarıyla pazara
Yoğurt satmaya.
Çıplak bir çocuk ayakları avucumda idi.
Sokakta diz boyu kar vardı
Bir köprü başında
Bıçaklardım istediğimi;
Atardım kendimi, büyük şehirlerin
Asma köprülerinden suya,
Duyardım suyu yardığımı.
Görürdüm:
Suya düşüşümün
Köprüye fışkırttığı suyu.
Sait Faik Abasıyanık
YORUMLAR:
0 comments: