Oturmuş bir iskemleye,
Pek de oturmuşluğu yok, iskemle ayaksız.
O nasıl şey, bu adam soyut mu ne?
Baksan bir ilgisi var elleriyle,
Uzamış, uzamış, uzamış doğrusu elleri,
Sevmeye domuzlanıyor gittikçe,
Konuştum, konuşmuyor,
Dürttüm, dürtülmüyor.
Kızdım, bir bıçak salladım karnına,
Aaaa!
Yok yahu, bana mısın demiyor.
Şaşırdım, yokladım kendimi iyice,
Bir çağ mı değiştik sabah sabah ne,
Artık ölüm insanlardan olmuyor...
Edip Cansever
YORUMLAR:
0 comments: