Çok Sevmek Şiiri

Çok Sevmek Şiiri

Çok Sevmek

Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece 

O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış 

Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti 

O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış. 

Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın 

İşte o, insanın bir yerde, aşka boyun eğmesi 

Kırılmak, bölünmek, o hep bütünlenmek 

O çok sevmek, tenin bir başka tene değmesi. 

Yanmak mı o eski çağlarda yanmak 

Kül olup savrulmak rüzgara karşı 

İlk kesilmişliği mağrur ellerimizin 

O çok sevmek, kanımızın o ilk akışı. 

İşte pınarlar, testiler, ırmaklar, çeşmeler 

Kanlı avuçlarla içmek aşkı kanmadan 

O kıyılarımızdaki denizin ilk coşkunluğu 

O çok sevmek büyütmek onu hep, orada o zaman 

Kazımak ulu ağaç gövdelerine adımızı 

Yazmak her şeyi bir bir kumların üstüne 

O her işkenceye mahkum olmuşluğumuz 

O çok sevmek, daha çok sevmek günden güne. 

Öyle delicesine, öyle korkunç, öyle çılgın 

O çok sevmek o yanardağ, o ateş, o yangın...