Büyük Yalnızlık Şiiri

Büyük Yalnızlık Şiiri

Büyük Yalnızlık

Önce çaresizlik çaldı kapıları 

Sonra yoksulluk 

Bütün aşina çehreler silindi aynalardan 

Bir anda boşaldı dünya 

Yapayalnız kaldık 

Tez tükendi umut ekmeği 

Bitiverdi suların hayali 

Çevirdik derin bir karanlığa gözlerimizi 

Sen ey büyük yalnızlık 

Bir sen terketmedin bizi