Belki Birgün Duyarsın Diye Şiiri

Belki Birgün Duyarsın Diye Şiiri

Belki Birgün Duyarsın Diye

Bu nasıl sevgi böyle? 

Bu nasıl tutku? 

Bu nasıl özlem? 

Ne zaman gözlerini görsem 

Bir çoğalıyorum, bir eksiliyorum 

Mutluyum varsın diye 

Al uzattım ellerimi 

Seni sarsın diye 

Ceylanım! Belki bir gün duyarsın diye 

Çıkmışım bir dağ başına sana türkü söylüyorum 

Ne güzel ellerin var incecik 

Ne güzel saçların var sapsarı 

Anlasana o yalansız gözleri 

O kirpikleri, o dudakları 

Düşündükçe baştanbaşa özlem kesiliyorum 

Al desem, sana ömrümü versem 

Korkarsın, alamazsın ki 

Dur desem, kaçarsın yine ceylanım 

Gül desem, ağlarsın 

Gel desem, gelmeyeceksin, biliyorum 

Bu engeller bana göre değil oysa 

Ben bu dağları aşarım 

Geçerim bu denizleri, korkma 

İşte düştüm yollara 

Dur, bekle beni, geliyorum 

Sevmek inancım, tutkum benim en eski 

Dağıtsam dünyalara yeterdi bu sevgi 

Düşünsene, anlasana ceylanım 

Sen yoksan ne farkeder ki 

Ha öyle ölmüşüm, ha böyle ölüyorum